മഞ്ഞച്ച നിറമുള്ള കടലാസില്‍
തുടങ്ങാന്‍ മടിക്കുന്ന
കട്ടി മഷിയുള്ള എന്‍റെ
പേന...
അതില്‍ നിന്ന് ഉതിര്‍ന്നു വീഴും
തുടക്കവും ഒടുക്കവും
എവിടെ എന്നറിയാത്ത
ചരിവുള്ള മെലിഞ്ഞ വരികള്‍ !
ഇത് തന്നെയായിരിക്കാം
എന്‍റെ പുതിയ തുടക്കം ...
നിറമുള്ള ചിന്തകള്‍
അലിയാന്‍ മടിക്കുമീ
പാഴ് പുസ്തകത്തില്‍
ഒരിക്കല്‍ ഒരു തുള്ളി മാഷികൊണ്ടൊരു
വര്‍ണ്ണ വസന്ത ലോകം തീര്‍കുമായിരുന്ന
എന്‍റെ പേന ...
എന്‍റെ മനസ്സ് എന്ന പേന ....
പാതി മുറിഞ്ഞു പോകുമീ വാക്കുകള്‍...
അക്ഷര കൂട്ടങ്ങള്‍ക്കായ്
മുറ വിളി കൂട്ടും
ഒഴിഞ്ഞ കിളികൂടു പോലുള്ളൊരു
ഹൃദയം !
ഈ കിളിവാതിലിനപ്പുറം
എനിക്ക് നേരെ
കറുത്ത മൂടുപടത്താല്‍
മറ തീര്‍ത്തൊരു ലോകം !
കടലിരമ്പുന്ന ഹൃദയവുമായ്‌
ശൂന്യതയുടെ വെളുത്ത പാട മൂടിയ
കണ്ണുകള്‍ ഒന്ന് ഇറുകെ ചിമ്മി
തുറന്നു ഞാന്‍ ...
മനം മടുക്കും കുളിരുമായ്‌
മൂലകളില്‍ നിന്നുയര്‍ന്നു പരക്കും
ഇരുട്ട് മാത്രം ബാക്കി...
ഹൃദയം ഉരുകി ഊറും
നിറഞ്ഞ മിഴിയില്‍
ഞാന്‍ പിന്നിട്ട കാലത്തിന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍
ഇതള്‍ അറ്റു വീണ ചുവന്ന
പനിനീര്‍ പൂക്കള്‍ പോലെ...
No comments:
Post a Comment