ഞാനറിയുന്നു!
ഞാന്‍ നിന്‍റെ മഞ്ഞു തുള്ളി ..!
നിന്‍ വിരല്‍ തുമ്പ് തൊടുമ്പോള്‍
നീയറിയാതെ വീണു ചിതറുന്ന
മഞ്ഞു തുള്ളി ....!
ഞാന്‍ നിന്‍റെ ഹൃദയം ..!
നിനക്കായ് നിശബ്ദം
തേങ്ങുന്ന ഹൃദയം..!
ഞാന്‍ നിന്‍ ചുണ്ടിലെ മായാതൊരീണം !
ഇടറി വീഴുന്ന നോവു പാട്ട് ..!
ഞാന്‍ നിന്‍റെ ജീവന്‍..!
നിനക്കായ് മാത്രം എന്നും ഇവിടെ
അല്പായുസ്സാനെങ്കിലും ..!
ഹാ പാവം ...!
നീയെന്‍റെ കടല്‍...!
ശാന്തമാം കുഞ്ഞോളങ്ങള്‍ തത്തി കളിക്കും
നട്ടുച്ച വെയിലില്‍ വെട്ടി തിളങ്ങും കടല്‍..!
കൈ കുടന്നയില്‍ കോരിയെടുത്ത്‌
മാറോടണയ്ക്കും കടല്‍ ..!
കണ്ണുകളുടെ ആഴങ്ങള്‍
തേടുന്ന കടല്‍ ..!
നീ എന്‍റെ മഴ ..!
എന്‍റെ നോവുകളില്‍ പെയ്യുന്ന മഴ ..
വിങ്ങുന്ന ഹൃദയം തേടുന്ന മഴ ..
നിശ്വാസങ്ങളില്‍ കുതിരുന്ന മഴ ..!
വിതുമ്പും മിഴികളില്‍
വീണു അലിയും മഴ ...!
എനിക്കായ് പെയ്യാന്‍ വെമ്പി നില്‍ക്കും
സുഗന്ധ മഴ ...!
ഹാ കഷ്ടം !
കവര്‍ന്ന് എടുക്കുന്നു എല്ലാം നീ ..
കരുണ അറ്റ കാലമേ ..
ഈ കുഞ്ഞു പൂവിതളിലെ
മാരിവില്‍ നിറമാര്‍ന്ന സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ..!
എന്തിനീ പൂവിന്‍ ഹൃദയം
കൂമ്പില്‍ നിന്ന് അടര്‍ത്തി മാറ്റി
നിന്‍ കരാള ഹസ്തതിനാലെ..?
വീണു പൊട്ടിയ മോഹത്തിന്‍ ചില്ലുപൊട്ടുകള്‍
വാരിയെടുത്ത് നെഞ്ചോട്‌ ചേര്‍ത്ത്
കേഴുമീ കണ്ണുകളില്‍ നിന്ന് രക്തം പൊടിയവേ ..
ഒരു മാത്ര നോക്കിയില്ല നീ ..
തച്ചുടച്ചു നിഷ്ടൂരമാം ബലിതണ്ടിനാലെ...!
ഒരു വസന്തം മുഴുവന്‍ നല്‍കാമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടും..
ഒരു കുഞ്ഞു പൂവായി നിന്നില്‍ വിരിയാന്‍
നറുമണം തൂകാന്‍ വന്നു ഞാന്‍ ..
എന്നില്‍ വിധിച്ചത് അല്പായുസ്സാനെങ്കിലും...
കവര്‍നെടുത്തു നീ എന്നില്‍ നിന്നും കരുണ അറ്റ കാലമേ
എന്നില്‍ ഉള്ള വര്‍ണരെനുക്കള്‍ എല്ലാം..!
നിന്‍ വിരല്‍ തുമ്പ് തൊടുമ്പോള്‍
നീയറിയാതെ വീണു ചിതറുന്ന
മഞ്ഞു തുള്ളി ....!
ഞാന്‍ നിന്‍റെ ഹൃദയം ..!
നിനക്കായ് നിശബ്ദം
തേങ്ങുന്ന ഹൃദയം..!
ഞാന്‍ നിന്‍ ചുണ്ടിലെ മായാതൊരീണം !
ഇടറി വീഴുന്ന നോവു പാട്ട് ..!
ഞാന്‍ നിന്‍റെ ജീവന്‍..!
നിനക്കായ് മാത്രം എന്നും ഇവിടെ
അല്പായുസ്സാനെങ്കിലും ..!
ഹാ പാവം ...!
നീയെന്‍റെ കടല്‍...!
ശാന്തമാം കുഞ്ഞോളങ്ങള്‍ തത്തി കളിക്കും
നട്ടുച്ച വെയിലില്‍ വെട്ടി തിളങ്ങും കടല്‍..!
കൈ കുടന്നയില്‍ കോരിയെടുത്ത്‌
മാറോടണയ്ക്കും കടല്‍ ..!
കണ്ണുകളുടെ ആഴങ്ങള്‍
തേടുന്ന കടല്‍ ..!
നീ എന്‍റെ മഴ ..!
എന്‍റെ നോവുകളില്‍ പെയ്യുന്ന മഴ ..
വിങ്ങുന്ന ഹൃദയം തേടുന്ന മഴ ..
നിശ്വാസങ്ങളില്‍ കുതിരുന്ന മഴ ..!
വിതുമ്പും മിഴികളില്‍
വീണു അലിയും മഴ ...!
എനിക്കായ് പെയ്യാന്‍ വെമ്പി നില്‍ക്കും
സുഗന്ധ മഴ ...!
ഹാ കഷ്ടം !
കവര്‍ന്ന് എടുക്കുന്നു എല്ലാം നീ ..
കരുണ അറ്റ കാലമേ ..
ഈ കുഞ്ഞു പൂവിതളിലെ
മാരിവില്‍ നിറമാര്‍ന്ന സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ..!
എന്തിനീ പൂവിന്‍ ഹൃദയം
കൂമ്പില്‍ നിന്ന് അടര്‍ത്തി മാറ്റി
നിന്‍ കരാള ഹസ്തതിനാലെ..?
വീണു പൊട്ടിയ മോഹത്തിന്‍ ചില്ലുപൊട്ടുകള്‍
വാരിയെടുത്ത് നെഞ്ചോട്‌ ചേര്‍ത്ത്
കേഴുമീ കണ്ണുകളില്‍ നിന്ന് രക്തം പൊടിയവേ ..
ഒരു മാത്ര നോക്കിയില്ല നീ ..
തച്ചുടച്ചു നിഷ്ടൂരമാം ബലിതണ്ടിനാലെ...!
ഒരു വസന്തം മുഴുവന്‍ നല്‍കാമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടും..
ഒരു കുഞ്ഞു പൂവായി നിന്നില്‍ വിരിയാന്‍
നറുമണം തൂകാന്‍ വന്നു ഞാന്‍ ..
എന്നില്‍ വിധിച്ചത് അല്പായുസ്സാനെങ്കിലും...
കവര്‍നെടുത്തു നീ എന്നില്‍ നിന്നും കരുണ അറ്റ കാലമേ
എന്നില്‍ ഉള്ള വര്‍ണരെനുക്കള്‍ എല്ലാം..!
No comments:
Post a Comment